De start – Darwin

posted in: Uncategorized | 0

We zijn dus écht vertrokken. Voor zeven maanden. Wie had dat gedacht tot een half jaar terug? Dat komt ervan als je altijd ja knikt wanneer weer eens een gek plan wordt geopperd. Voor je het weet, sta je met drie t-shirts, zes paar kousen en een slaapzak op de luchthaven.

De eerste vlucht bestaat uit drie delen: een uurtje vanuit het druilerige Zaventem naar Frankfurt, dan twaalf uur richting Signapore met diens nationale vlieger, en tot slot nog een dikke vier uur tot Darwin met Silk Air.

Signapore Airlines was tot voor kort de beste luchtvaartmaatschappij ter wereld. Nu zijn ze de mooie eerste eredame (en laten de grootste eer aan Qatar Airways). Maar er is luxe: zowel de uiterst vriendelijke service van de exotisch geklede stewardessen, de ruim zittende zetels, het zachte licht, het entertainment en de verzorgde maaltijden. De tijd gaat eigenlijk erg snel voorbij.

Het interieur van de volgende vlucht, met Silk Air, doet daarentegen wat klinisch aan. Helderwitte kunststof met blauwig sfeerlicht, zo geplukt uit de typische mid-budget science-fiction film. Ook in het entertainment aanbod is er een verschil te merken. Bij Signapore Airlines had iedere passagier een individueel scherm waaruit hij of zij kon kiezen uit films en series (Pixar-films, alle recente Oscar-winnaars, Grey’s Anatomy, Bones, ons onbekende Aziatische parels, hilarische Indische politiethrillers, etc) maar ook uit een hele catalogus muziekalbums, taallessen, reisinformatie, business book summaries, ... Bij Silk Air? Zestien hangende schermen, met voor iedereen hetzelfde: Unbeatable Banzuke. Een soort Japanse tv-show uit 2008 waarbij duo’s jonge acteurs of action professionals met ontbloot gespierd bovenlijf om ter meest moeten opdrukken of zover mogelijk op handen lopen over een parcours. Leerrijk. Maar de Silk Air service is even onberispelijk én er zijn ook weer noedels als ontbijt. Ik héb graag noedels. Niks mis mee, right?

unbeatable-banzuke01 unbeatable-banzuke02 unbeatable-banzuke03

En dan zijn we er. Australië, the Northern Territory. Darwin blijkt helemaal niet de stoffige outpost die we verwacht hadden. Het is de enige tropische stad van Australië. En dat is al meteen te merken aan de lucht die als een grote warme spons die in je gezicht slaat bij het verlaten van de aircogekoelde terminal. Daarenboven is Darwin vrij luxueus, groen en erg multicultureel. Azië is dichterbij dan de rest van de Australische grote steden.

Een eerste avondwandeling langsheen de esplanade en het park aan de waterkant geeft meteen een beeld van de stad. Veel netjes onderhouden graspleinen, drinkwaterfonteintjes, massa’s joggende mensen (al dan niet met een personal coach), een open air cinema met ligzetels, ... Je merkt gewoon dat mensen hier vechten om te overleven. Tegen valavond komen we zo aan bij het recent gebouwde Waterfront Precinct, een complex geheel van luxueuze appartementsblokken met onderaan restaurants en winkels. En een gigantische wave pool en een gesloten lagoon waarin het veilig zwemmen is. Te midden daarvan: een enorme opblaas-kinderspeeltuin. Zo eentje waarvan je achteraf zegt ‘hij is precies groter dan op de doos’. Helemaal aan het einde, voorbij de dure maar wat zielloos ogende restaurants, komen we op het einde van de pier aan Stokes Hill Wharf. Bedoeling was om van hieruit de zonsondergang te zien. Maar er blijkt tevens een fijn groot open terras te zijn, met een food market waar je bij de verschillende takeaways zowel lokale als Aziatische gerechten kan krijgen. Alsook een ruim assortiment bijpassende bieren en wijnen. Heerlijk.

darwin_beach darwin_zwembad

En dan terug slenteren naar Mitchel Street. Where the nightlife happens. Waaronder je dient te verstaan: backpacker en tourist bars met goedkope maaltijden, rooftop party pools, sloten bier, luide pophits en fietstaxi’s met trance-muziek. Net als vele andere backpacker hotels ligt hier ook ons hotel: de Value Inn. Waarin is niet helemaal duidelijk. Alvast niet in de extra te betalen wifi connectie die het elke anderhalve minuut laat afweten. Maar onze kamer is -zoals we vroegen- aan de achterkant (thank you, zeshonderd tripadvisor reviews!). En behalve een ratelende airco die wat boven zijn gewicht aan het boksen is, is het hier zeer doenbaar. We slapen dan ook bijna veertien uur aan een stuk.

De volgende dag, na een eerste stop in een hipster koffiebar met all day breakfast, nemen we de taxi naar het Museum and Art Gallery of the NT. Veel musea zijn betalend. En van het commerciëlere type (“Crocosaurus Cove! Duik in onze ‘Cage of Death’ tussen grote krokodillen in het bad, voor amper 160 dollar per persoon!”). Maar het MAG is gratis. En errrug goed. En het ligt op een paradijslijke locatie langs het water. En er is airco. Binnenin zijn er ruwweg drie afdelingen. De eerste geeft een uitstekend overzicht van de huidige aboriginal-cultuur die 60.000 jaar teruggaat. Het is daarmee de langste continue bestaande cultuur in de geschiedenis. En ze bestaat nog. Los van de te verwachten historische artefacten zoals speren, klederdracht en rituele gereedschappen, focust het museum zich vooral op de kunst van de aboriginals en diens thema’s. Details, ik bespaar ze u. Maar het is wel de moeite. Opmerkelijk is wel dat zowat alles dat ikzelf tevoren associeerde met aboriginal kunst –en dan vooral de gekende cirkelpatroontekeningen- eigenlijk pas bestaat sinds de jaren ’70. De duizenden jaren vooraf was de kunst veel figuratiever en verhalender.

darwin_modernaboriginal darwin_modernaboriginal02

Aboriginal kunst vroeger en vandaag

Mignons zijn een belangrijk thema in de hedendaagse aboriginal kunst

Het tweede deel van het museum draait rond de lokale flora en fauna. Ook wel gekend als: ‘Dodelijke Dingen in Darwin’. Giftige planten, insecten, slangen, en vooral zeeschepsels. Waaronder het dodelijkste dier ter wereld: de box jellyfisch. Een soort kwal waarvan de miniemste aanraking al de de verschrikkelijkste pijnen schijnt te veroorzaken. Komt ondermeer voor vanaf oktober tot maart in de baaien rond Darwin. Aah, en in deze afdeling is ook het opgezette lijk te bezichtigen van Sweetheart. Een beruchte, meer dan 5 meter lange, krokodil die gedurende 50 (!) jaar voor onrust zorgde en rivierboten aanviel. Beetje tragisch aan zijn einde gekomen, toen de natuurbeheerders hem in 1979 probeerden te verplaatsen naar veiligere oorden. Een verdovingspijltje had niet de verhoopte uitkomst, zette zijn intern systeem stop waarmee hij onder water kon ademhalen, en hij verdronk.

darwin_dodelijk01 darwin_dodelijk02 darwin_box_jellyfish_ darwin_dodelijk_got_jurassic

Dodelijk

Dodelijker

Dodelijkst

Celebrity acteur uit Jurassic Parc

Tot slot, het derde deel van het museum. Gewijd aan Cycloon Tracy. Nog altijd een trauma voor de oudere generaties uit Darwin. Op kerstavond 1974, iets na middernacht, heeft de cycloon hevig huis gehouden. Letterlijk. Meer dan 80% van de huizen werden gewoon weggeblazen. Heel Darwin is sindsdien van nul heropgebouwd. Er is ook een soundroom aanwezig: een pikdonkere kamer waarin je enkel een geluidsopname hoort van de cycloon, gemaakt door een lokale priester. Het is een sterke ervaring in die kamer te staan. Het opmerkelijkste aan het geluid van een cycloon blijkt niet de combinatie van de lage woehoe bromtoon van een razende storm met dat typisch sissen van wind doorheen kieren. Neen, het meest in het oor springende is het schriekende geluid van duizenden stukken losgeslagen metaal die over de grond worden geschraapt tegen 200 kilometer per uur. Indrukwekkend.

We besluiten te voet terug te gaan naar Darwin centrum. Via de botanische tuinen met vele mangroves (soort bomen/planten met zichtbare wortels). Het straatbeeld in de buitenwijken van Darwin is erg gemixt. Blanke Australiërs in alle maten en gewichten (obesitas is nadrukkelijk aanwezig), jonge Europeanen die hier voor langere tijd blijven hangen en meemalen in de jobstudenten-industrie, Chinezen, Indiërs, aboriginals, en uniformies: opvallend veel mensen in fluo veiligheidspakken. Die zie je overal in de stad, dag en nacht.

darwin_uniform04 darwin_uniform02 darwin_uniform01 darwin_uniform03

Oh, en is Darwin duur? Jazeker. Veel zaken dienen van elders te worden geïmporteerd. Zoals de Indische taxidriver stelde: “Darwin expensive: all demand, no supply”.